Wie mishandelen er kinderen?

Aan de Redactie van Perspectief


Haarlem, 7 juni 2010

Geachte Redactie,

In het laatste nummer van Perspectief staat het artikel van P. Pollmann ‘Van leiding geven zonder visie naar inspirerend leiding geven met visie’.
Stichting Kinderen-Ouders-Grootouders heeft ambivalente gevoelens over dit artikel.

Enerzijds zijn wij blij met de opmerkingen op pag. 5 in de linkerkolom, dat de raad voor de kinderbescherming stelselmatig “deskundige bevindingen van eerdere onderzoekers” negeert, en de tunnelvisie in de procedure zit ingebakken.

Anderzijds
- valt op dezelfde pagina in de middenkolom het blauwe ondergrondje op, dat aanspoort kindermishandeling voortaan ‘ouders die hun kind mishandelen’ te noemen.
Uzelf weet heel goed dat niet alleen ouders, maar ook professionals kinderen mishandelen, getuige Perspectief van april 2008, en de instelling door Groen Links in 2008 van het meldpunt ‘Kind in de knel’ voor mishandeling in jeugdinstellingen.
Door kindermishandeling anders te noemen zal het verschijnsel niet verdwijnen. Deze andere benaming zou zelfs kunnen verhinderen dat we ons realiseren dat kindermishandeling helaas overal kan voorkomen. Thuis, in de buurt, op school en in instellingen: overal waar kinderen volwassenen ontmoeten. Ouders en professionals moeten niet naar elkaar wijzen.
Alle volwassenen moeten zich inspannen mishandeling van kinderen te doen ophouden en te voorkomen, waar en door wie dan ook begaan.
- roept het artikel jeugdzorgwerkers op om hun competentie te buiten te gaan.
Pollmann betreurt het dat op sommige bureaus jeugdzorg het management niet accepteert dat een maatschappelijk werkende een psychiatrische diagnose stelt.
- is het artikel ten onrechte zeer negatief over Minister Rouvoet.
Hij heeft “tot nu toe nooit iets van een visie op kindermishandeling laten zien”?
Deze Minister heeft de Andries van Dantzig penning 2008 ontvangen. (“De penning wordt om de twee jaar toegekend aan een persoon die zich uitzonderlijk verdienstelijk heeft gemaakt voor de aanpak van kindermishandeling.” aldus het persbericht van RAAK).
Deze Minister heeft op 30 september 2009 gezegd in de VU dat de staat een te grote rol is gaan spelen in het voorkomen en bestrijden van risico’s. Die ontwikkeling wil hij stoppen door meer over te laten aan het sociale netwerk rond het gezin: “Niet elke opvoedingsvraag hoeft een vraag om jeugdzorg te worden.”
Deze Minister pleit ook voor hulpverlening binnen het gezin, zoals prof. Van Acker jarenlang bepleit heeft op grond van wetenschappelijk onderzoek en zijn eigen praktijk. Omdat dat op lange termijn gelukkiger kinderen oplevert, en op korte termijn de kinderen de mishandeling van uithuisplaatsing bespaart.

Stichting KOG zou het waarderen als u deze brief plaatst.

Met vriendelijke groet,

(Drs T.P. Barendse-Cornelissen, secretaris)

Maar de brief is niet geplaatst.