Kinderrechten in Nederland

pag. 14 in de rapportage:
Nederland Gemeenten zijn sinds 2015 verantwoordelijk voor jeugdzorg, werk en inkomen en maatschappelijke zorg aan langdurig zieken. De overheveling van de jeugdzorg naar de gemeenten heeft extra taken meegebracht; gemeenten zijn verantwoordelijk voor jeugdzorg (gesloten jeugdzorg, jeugd-ggz, jeugd-lvb, forensische zorg, jeugdbescherming en jeugdreclassering), armoedebeleid, opvoedondersteuning en preventie.18 Samen met samenwerkingsverbanden van schoolbesturen zijn gemeenten verplicht te beschrijven hoe ze de jeugdhulp en het passend onderwijs willen organiseren. Bijna één op de acht kinderen krijgt een vorm van jeugdhulp, jeugdbescherming of jeugdreclassering. De eerste evaluatie van de Jeugdwet (2018) toont dat het niet voor alle kinderen, jongeren en ouders eenvoudig is om de jeugdhulp te krijgen die nodig is en er zijn nog steeds lange wachtlijsten. Organisatieen kwaliteitsverschillen van dienstverlening tussen gemeenten zijn groot en hoog specialistische jeugdzorg is niet in alle gemeenten toegankelijk voor iedereen. Tegen geldende regels en kinderrechten in, worden kinderen gesloten geplaatst, omdat er geen open plekken beschikbaar zijn. Regie en centrale sturing ontbreken in de jeugdzorg. Dit geldt ook in de pleegzorg, jeugd-ggz, aanpak huiselijk geweld, kindermishandeling en seksuele 18 Nederlands Jeugdinstituut (2018) Jeugdwet https://www.nji.nl/Jeugdwet 19 Raad Volksgezondheid en Samenleving (2020) Herstel begint bij een huis. Dakloosheid voorkomen en verminderen https://www.tweedekamer.nl/kamerstukken/detail?id=2020D15670&did=2020D15670 20 Nederlands Jeugdinstituut (2018) Realiseren ambities Jeugdwet vraagt extra inspanning https://www.nji.nl/nl/Realiserenambities-Jeugdwet-vraagt-extra-inspanning 21 Zorg voor de Jeugd (geraadpleegd 01-04-2021) Lerende expertteams https://voordejeugd.nl/projecten/lerende-expertteams/ uitbuiting, begeleiding dak- en thuisloze kinderen en zorg voor kinderen met een beperking (zie hoofdstukken D,E,F,G,K) in Europees Nederland en op de BES-eilanden. Nazorg schiet tekort: het aantal dakloze jongeren neemt bijvoorbeeld sterk toe, waarvan zo’n 60 procent een verleden heeft in de jeugdzorg.19 Ook komen gemeenten nog onvoldoende toe aan het leggen van de verbinding tussen de jeugdhulp en andere domeinen, zoals de schuldhulpverlening, het onderwijs of de Wmo.20 In maart 2021 heeft de ministerraad ingestemd met een wetsvoorstel om samenwerking tussen gemeenten op regionaal niveau te verplichten. Dit moet de beschikbaarheid van specialistische jeugdzorg verbeteren. In het voorstel is echter geen rekening gehouden met de gevolgen van de coronamaatregelen voor de jeugdzorg. De staat zal voldoende (financiële) middelen beschikbaar moeten stellen om de achterstanden in de jeugdzorg, die tijdens de coronacrisis verder verergeren, snel en doeltreffend in te lopen. Ook onderneemt de staat stappen via het Actieprogramma ‘Zorg voor de Jeugd’ en stelt zich ten doel om lokale teams te versterken, administratieve lasten te verminderen en te leren van complexe casuïstiek.21 Aanbeveling: Ø Geef ieder kind toegang tot tijdige, passende en kwalitatief goede zorg en preventie, ook als de gemeente daar niet in voorziet.