Hulp jeugdzorg bij scheiding werkt vaak averechts

Tientallen soorten interventies

Ouders zijn afhankelijk van het type hulpverlening dat door hun gemeente wordt 'ingekocht'. Sinds de decentralisatie in 2015 zijn de gemeenten daar verantwoordelijk voor. Er wordt dus ook hulp ingekocht en aangeboden, waarvan de effectiviteit niet is aangetoond.

Inmiddels zijn er 26 verschillende soorten 'interventies', gericht op ouders en gezinnen. Volgens verslaggever Klaas den Tek zeggen critici ook dat het groeiend aantal interventies een verdienmodel is.

 

> Beste allen

> > Dat lijkt me logisch. De rapporten van hulpverlening wordt door beide ouders gebruikt om het kind van de andere ouder af te pakken. Dit is geoorloofd, want in de beleving van de ene ouder is de andere ouder slecht, of op zijn minst niet meer nodig (want het geld komt in de vorm van partneralimentatie toch wel binnen. Daarom is trouwen wat mij betreft een grote oorzaak van een vechtscheiding.)

> > Ook wordt de uitkomst van dit soort trajecten door jeugdzorg gebruikt om kinderen van beide ouders af te pakken.

> > Gezonde ouders, die het voor elkaar krijgen om te snappen dat kinderen beide ouders nodig hebben, weten al lang wat de trajecten duidelijk (zouden moeten) maken, en hebben het traject dus niet nodig.

> > Als slechts een van beide enkele ouders dit doorziet zit die ouder gelijk in een lastig parket, want zo'n nutteloos traject weigeren wordt uiteraard door de andere ouder en jeugdzorg gebruikt om het kind af te pakken.

> > Dit is een ziek systeem, maar volkomen begrijpelijk als je in gedachten houdt dat alleen de ouders zelf er iets aan hebben dat het goed gaat met hun kind. Voor alle hulpverleners, advocaten, rechters en alle anderen is het best wel goed als de problemen groter worden, dat levert meer en langer geld voor hun eigen gezin op.

>

> Met vriendelijke groet,

> een donateur